Het verhaal achter Mimosa hostilis
Wat is Mimosa Hostilis?
Publicatiedatum: December 03, 2020 | Laatst bijgewerkt op: December 27, 2020 | Auteur: The Mimosa Company Content Team
De Mimosa tenuiflora groeit vanaf de bergen van Zuid-Mexico tot de tropische bossen van Brazilië, en in zijn stam en wortels schuilhoudt deze boom een lange lijst van voordelen en tradities.
Hij kan onopvallend blijven zoals elke andere boom tussen struiken en veerkrachtige planten, maar de herstellende eigenschappen van Mimosa hostilis zijn al sinds de oudheid bekend. Pre-Spaanse beschavingen - waaronder de Maya’s, Nahua’s, en de inheemse bevolking van de Amazone gebruikten het al om weefselschade te behandelen, als een belangrijk ingrediënt in cosmetische behandelingen en als een essentieel onderdeel van hun rituelen.
Wij, van The Mimosa Company, delen graag deze kennis en traditionele toepassingen die onze geliefde Mimosa tenuiflora omgeven.
Alle namen voor Mimosa tenuiflora
Deze geweldige boom kent veel verschillende namen. De volledige wetenschappelijke naam is Mimosa tenuiflora (Willd) Poiret, maar staat als zijn synoniem Mimosa hostilis beter bekend. Hoewel vroeger gedacht werd, dat de Mimosa nigra (uit Brazilië) en Mimosa Cabrera (uit Colombia) tot een andere soort behoorden 1, werd later door wetenschappers geconstateerd dat de taxonomische beschrijvingen hetzelfde waren.
- Koninkrijk: Plantae
- Phylum of divisie: Tracheophyta
- Klasse: Magnoliopside
- Order: Fabales
- Familie: Leguminosae
- Geslacht: Mimosa
- Soort: Mimosa tenuiflora
- Wetenschappelijke naam: Mimosa tenuiflora (Willd.) Poiret
In de volksmond noemen stammen uit het noordoosten van Brazilië de plant jurema of jurema-preta. De laatste naam is om een onderscheid te maken met jurema-branca, een andere mimosa-soort. In contrast wordt de plant in Mexico tepezcohuite genoemd, maar veel traditionele kruidkundigen noemen het gewoon "huidboom". Omdat de meeste toepassingen verband houden met de behandeling van aandoeningen of huidletsels. De betekenis van het woord tepezcohuite - ook geschreven als tepescohuite of tepexcohuite - is onduidelijk en blijft een kwestie van discussie. Historici en botanische onderzoekers zijn het echter eens over twee theorieën:
1. De eerste theorie is gerelateerd aan het Aztequisms woordenboek uit de 20e eeuw, waarmee geprobeerd werd de oorspronkelijke taal van de Azteken te ontcijferen en beter te begrijpen. In dit boek vinden we de woorden "tepecuitazote" (beschreven als medicinale plant) en "tepehuiscle" (een harde boom) 2. Beide betekenissen passen uitzonderlijk goed bij de Mimosa tenuiflora.
De oorsprong van deze woorden komt van de samenstelling van twee andere woorden in Nahuatl: Tepetl (heuvel) en, cuahuitl (boom).
2. De tweede theorie is gerelateerd aan de Nahuat-taal. Deze taal is een variant van het Nahuatl, gesproken door de inheemse bevolking van de noordoostelijke hooglanden van de staat Puebla, op een paar uur rijden van Mexico-Stad. In hun woordenboek gebruiken ze het woord "teposkuouit" om "boom hard als ijzer" te omschrijven, wiens uitspraak lijkt op tepezcohuite 3.
In dit geval is het woord de som van: Tepos (ijzer) en, kuouit (boom, hout of blok).
Hoewel de oorsprong van het woord Tepezcohuite niet helemaal duidelijk is, kunnen we wel concluderen dat geen van de woorden in Nahuatl of Nahuat betrekking hebben op de betekenis "huid". Desalniettemin, houdt de algemene definitie van deze boom in Mexico verband met het gebruik ervan. Bijvoorbeeld, in het woordenboek “Diccionario de mexicanismos”, een hedendaagse verzameling van Mexicaanse termen, wordt tepezcohuite gedefinieerd als "een medicinale plant waarvan de schors wordt gebruikt als pijnstiller, fungicide, hersteller en stimulans voor de regeneratie van de huid".
De kracht van Mimosa hostilis
De Mimosa hostilis groeit in landschappen bedekt met struiken; typisch in een ecosysteem dat bekend staat als een tropisch loofbos. Overleven is niet gemakkelijk op deze plaatsen: lange, droge seizoenen, en extra hevige regenperiodes. Ondanks het steeds veranderende klimaat, groeit onze geliefde boom sterk en veerkrachtig, en kan deze zich altijd aanpassen aan de omstandigheden. Daarom is het gebruikelijk deze boom terug te vinden in grote delen van het Amerikaanse continent.
In Mexico, van begin november tot juni behaagt de Mimosa hostilis ons met kleine zachte en harige bloemen die uiteindelijk veranderen in fruitige kleine peulen. Omdat het een boom is die zich aanpast aan moeilijke omstandigheden, groeit hij met gemak aan de rand van wegen, verlaten en hostiele terreinen. In het beginstadium kunnen er op één vierkante meter tot negen bomen groeien, hoewel een volwassen boom in tegenstelling, wel acht meter hoog kan worden 4.
De kleine bladeren en delicate bloemen vallen op tussen de onder groeiende struiken die zijn leefgebied omringen, maar het zijn de schors van de stam en de wortels die zijn geneeskrachtige eigenschappen behouden.
Het traditionele medische gebruik van Mimosa hostilis
Hoewel veel inheemse gemeenschappen tepezcohuite-poeder of -infusies toevoegen aan hun traditionele recepten om huidwonden, infecties en ontstekingen te behandelen, was het enkele jaren geleden nog niet zo populair. De kennis werd hervonden in de jaren tachtig toen Mexico werd getroffen door twee tragedies: een vulkaanuitbarsting in Chiapas, Zuid-Mexico in 1982, en een geëxplodeerd gassysteem nabij de hoofdstad van het land in 1984. Zonder voldoende ziekenhuiszorg moesten mensen vertrouwen op de traditionele kennis om de verwondingen van de slachtoffers te verzorgen. Op dat moment werd Mimosa hostilis een van hun beste bondgenoten.
Door de tepezcohuite-schors te malen, produceren traditionele artsen in verschillende inheemse gemeenschappen infusies, balsems en zepen, speciaal ontworpen om de huid te regenereren, maar ook om maagaandoeningen, vaginitis en schimmelinfecties op de huid te behandelen. 5 6 7.
De Maya's van Yucatan reinigen wonden en puistjes door het poeder dat is verkregen uit de schors van de Mimosa hostilis te roosteren, malen en zeven, en vervolgens aan te brengen op het beschadigde lichaamsdeel. Deze methode is niet alleen nuttig voor mensen, maar werkt ook op huisdieren! Kruidengeneeskundigen mengen de schors met water en koken het totdat het geconcentreerd wordt. Ze gebruiken dat water in verbandjes op oppervlakkige wonden. Evenals ze ermee gorgelen in het geval van aanwezigheid van schaafwonden in de mond. 8
In Brazilië werd de kennis van het gebruik van jurema door de inheemse stammen van de amazones gedeeld met Afro-Braziliaanse groepen, die het gebruikten om extracten te produceren voor de behandeling van infecties en ontstekingen, evenals bij religieuze ceremonies. 9
Anti-aging en cosmetisch gebruik van Mimosa hostilis
De bekende antischimmel-, antimicrobiële en wondhelende eigenschappen van Mimosa tenuiflora zijn niet de enige redenen waarom mensen dit product in vertrouwen nemen. De regeneratieve eigenschappen van het wortelbastpoeder zijn een geweldige medestander geweest in schoonheidsroutines. Sinds de oudheid delen grootmoeders hun geheimpje met hun dochters en kleindochters: het gebruik van tepezcohuite als een natuurlijke anti-verouderingsbehandeling en de basis voor het behoud van hun gezonde haar.
De zepen en oliën van tepezcohuite worden door inheemse vrouwen gebruikt bij hun schoonheidsbehandelingen. Deze natuurlijke producten helpen bij het bestrijden van acne, vlekken en striae tijdens de zwangerschap en helpen rimpels te voorkomen. Ze vertrouwen op de Mimosa hostilis om hun lange, dikke en overvloedige haar te verzorgen, roos onder controle te houden en de haargroei te stimuleren 10.
In 2015 zei de Mexicaanse Hollywood-actrice, Salma Hayek, tijdens een interview met het tijdschrift Elle dat ze Mimosa tenuiflora gebruikt als onderdeel van haar schoonheidsroutine, en het boven botox verkiest. Het verbaasde haar dat het gebruik van tepezcohuite in de VS niet zo bekend stond. In 2011 lanceerde ze een lijn van cosmetica, huidverzorging en haarverzorgingsproducten met Mimosa tenuiflora als kerningrediënt.
Wat zegt de wetenschap over Mimosa hostilis?
Pas enkele jaren geleden werd er voor de eerste keer geëxperimenteerd met de farmacologische en medische effectiviteit van Mimosa hostilis. Daaruit kwamen rapporten voort die bevestigen dat extracten en bijproducten van deze boom nuttig zijn voor de behandeling van wonden, infecties en huidaandoeningen zoals psoriasis.
In een in 2006 gepubliceerd onderzoek werd een extract van Mimosa tenuiflora gebruikt om beenulcera te behandelen. Onder gecontroleerde omstandigheden ontdekten ze dat de hele groep die het extract in een hydrogel had gebruikt bij de achtste behandeling, de wond met meer dan 90% had verminderd, terwijl slechts één persoon in de controlegroep een vergelijkbaar herstel had bereikt. Verder werden er geen bijwerkingen waargenomen in de testgroep. 11
De schors van Mimosa hostilis bevat tannines, saponinen, polyfenolen, een alkaloïde fractie, lipiden, fytosterolen, glucosiden, xylose, rhamnose, arabinose, lupeol, methoxychalconen en kukulkanins. De genezende eigenschappen van extracten verkregen uit de schors zijn wetenschappelijk bestudeerd, waarbij de belangrijkste biologische activiteit wordt toegeschreven aan het tannine- en saponinegehalte 12. Studies omvatten klinische proeven met fytodrugs op basis van extracten van Mimosae tenuiflora-schors voor de behandeling van veneuze beenulceraties, zoals we eerder beschreven.
In verschillende experimenten ontdekten wetenschappers dat extract van Mimosa tenuiflora, voornamelijk de tannines, heeft geholpen bij het bestrijden van bacteriën zoals Micrococcus luteus en Bacillus subtilis en schimmels zoals Microsporum canis, Microsporum gypseum, Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton rubrum en Chaetomium indicum, en dat een combinatie met ethanol een effectieve werking heeft tegen Candida albicans. 12
Referenties
1. Grether, R. (1988). Nota sobre la identidad del Tepexcohuite en México. Boletín de la Sociedad Botánica de México 48. 151-152.
2. Robelo, C. (1912). Diccionario de Aztequismos: catálogo de las palabras del idioma náhuatl, azteca o mexicano, introducidas al idioma castellano bajo diversas formas. COLMEX. Daniel Cosío Villegas Digital Library. (p. 244).
3. Cortéz, P. (2017). Diccionario nahuat-español de la Sierra Nororiental del Estado de Puebla. Tetsijtsillin. Tzinacpan. Cuetzalan. México.
4. Camargo-Ricalde, S. (2000). Description, distribution, anatomy, chemical composition and uses of Mimosa tenuiflora(Fabaceae-Mimosoideae) in Mexico. Rev Biol Trop. 48. .
5. Mendoza C., G. (2007). Medicina Tradicional y plantas medicinales en México. Universidad Autónoma de Chapingo.
6. Galente, C. “Plantas medicinales de la región istmeña para la reproducción” en Sesia, P. 1998. Medicina tradicional herbolaria y salud comunitaria en Oaxaca. Gobierno del Estado de Oaxaca, CIESAS. Oaxaca. México. (p. 192-193)
7. University of Texas at El Paso. (2020) Tepezcohuite: Herbal Safety. l 12 de febrero de 2020.
8. Cadena-Íñiguez, P. (2014). Tepezcohuite (mimosa tenuiflora (L) Willd): el árbol de la piel. Año 7. Vol. 7. Núm. 6. Noviembre-diciembre 2014.
9.Souza, R. Et-al. (2008). Jurema-Preta (Mimosa tenuiflora Poir.): a review of its traditional use, phytochemistry and pharmacology. Braz. arch. biol. technol. Braz. arch. biol. technol. . Vol.51, n.5.
10.Centro Educativo Intercultural Femenino Guadalupano A.C. (2010). Manual: Propagación en viveros de plantas de tepezcohuite. INDESOL. Secretaría de Desarrollo Social.
11.Rivera-Arce, E. (2006). Therapeutic effectiveness of a Mimosa tenuiflora cortex extract in venous leg ulceration treatment. Journal of Ethno-pharmacology. September.
12.Rivera-Arce, E. Et-al.(2007). Pharmacognostical studies of the plant drug Mimosa tenuiflora cortex. Jounal Ethnopharmacoly. September.